Myanmar voordat de massa toerisme op gang komt!

Terugvlucht van Yangon via Kuala Lumpur

Geheel in stijl hebben wij Myanmar verlaten. Veel leuke ervaringen opgedaan in dit mooie land met de zeer aardige mensen. Er is nog wel veel te doen maar voor toeristen voldoende te ervaren. Super ervaring om te zien hoe Azie er decennia geleden uit zag zoals velen ons hebben verteld. De veranderingen gaan overigens wel snel volgens zeggen.

Maar aangekomen op het vliegveld kregen we bij het in de rij staan om in te checken te horen dat we ruim 1 uur vertraging hadden. Gelukkig is het dus geen uitzondering. Alles werd gereed gemaakt om de koffers in te leveren. En toen POEF!..... alles wat stroom nodig heeft ging uit. Stonden we in een schemerige hal. Langzaamaan sprongen een aantal lampen weer aan en de monitoren lieten de opstart van Windows zien. Op het internationale deel van de luchthaven zijn er wel monitoren en computers inclusief lopende banden. Het is daar net echt.

Eindelijk waren wij aan de beurt, weer stroom uitval. We hebben redelijk wat stroom uitval gehad maar dit was echt over de top. Een toegift ging je aan denken. Gelukkig is toch alles nog optijd rond gekomen. Het vliegtuig ging ook echt een uur later dan gepland.

De verdere vlucht is goed gegaan en na een reis van alles bij elkaar van voordeur tot voordeur van 36 uur waren we weer thuis van een leuke en mooie reis wat zeker aan te bevelen is. Ze kunnen al omgaan met toeristen maar het is soms wel erg knullig, wat het echt vakantie maakt!

Tot een volgende reis!?

Van Ngapali terug naar Yangon

Vandaag weer terug naar Yangon. Morgen weer naar huis via Kuala Lumpur. Overstap van 7 uur op KL en in Frankfurt ook nog zo'n 6 uur. Kijken of we iets kunnen vervroegen.

In Ngapali hadden we onze vlucht bevestigd gekregen om 10.20 uur. Air KBZ (staat voor Kanbawza) zou dus op tijd moeten gaan. Dat zou de eerste keer zijn deze vakantie!

Aangekomen op het vliegveld stonden wij niet op de presentielijst. Geen probleem, we worden gewoon er bij geschreven. Ja, echt met de hand geschreven. Hier werken ze nog met de langgerekte vliegtickets, boardingpas en een sticker op je borst. Computers gaan hier niet werken, zijn er niet eens, laat staan monitoren met vluchtinformatie. Alles wordt overgeschreven, ook je gegevens van je paspoort en visum, overal, je wordt er gek van maar maakt het ook leuk.

Ineens staat handgeschreven op de boardingpas ons gewijzigde vluchtnummer en datum van vandaag. Tijd vermelden ze niet wegens bekende reden, ze vliegen toch niet op tijd. Stoelnummers staan er ook niet op want ze weten niet wie waar zit vanuit de andere bestemming.....

Wij wachten en wachten in een klein lokaal zonder enige verkoeling. Dan maar langs de landingsbaan zitten. Komt nog een windje vanuit zee. Om 11 uur gaan we maar eens vragen hoe het er voor staat. Blijkt ons vliegtuig om circa 11.30 uur te gaan landen. Om 11.30 uur klinkt er een koe bel uit de verkeerstoren, een vrouw sprint richting het begin van de landingsbaan en laat een tak neer, slagboom noemen ze dat hier. Verkeer tussen de zee en landingsbaan wordt stil gelegd, 2 brommers en een pick-up truck, en vliegtuig komt 5 minuten later aan. Ons KBZ toestel! Toch nog vandaag richting Yangon, wij waren al bang dat we onze vlucht morgen zouden gaan missen.

Vanmiddag nog rondgelopen door Downtown. De oude, grotendeels, vervallen koloniale gebouwen bekeken en wat sfeer opgesnoven. Lekker met alle smog hier.

Ngapali

Een paar dagen zon, zee en strand. Veel meer is hier ook niet te beleven. Gelopen naar 1 van de dorpjes. Dit bestaat weer uit gammele huizen van palmbladeren, bamboe en golfplaten. Ook hier is het erg smerig. We worden overal aangestaard en vriendelijk gedag gezegd.

Iedere avond een klein uur voor zonsondergang gaan de vissers met hun houten boten met motoren de zee op. 's Nachts zetten ze midden op zee hun grote gloeilampen aan waardoor het net lijkt alsof aan de overzijde zich een stad bevind. Vreemde manier van vissen voor ons maar ze komen wel iedere ochtend met een schip vol vis aan land.

Op het strand lopen een aantal vrouwen heen en weer om fruit te verkopen. Zeer zoet en met een beetje afdingen kost een hele gesneden ananas toch nog 2 euro in plaats van 3! Nu is het nog relatief weinig opdringerig maar iemand die wij spraken gaf al aan dat het erger is dan voorgaande jaren. De kinderen worden door de toeristen al verwent met snoep en geld. Sex toerisme schijnt ook al op te komen, maar dat is van horen zeggen.

De omgeving is nog wel erg rustig. Morgen naar Yagon. In het vliegtuig zullen we wel weer bekenden tegenkomen. Dit is al continu het geval hier in Myanmar. Iedereen gaat bijna even lang naar de zelfde plekken. Alleen hier in Ngapali zijn we nog geen 'bekenden' tegen gekomen. Op weg hier naar toe kwamen we de groep Fransen tegen vanuit De Gouden Rots en zo nog meer. Benieuwd wie we nu weer zullen zien.

De reis naar Ngapali

Gisteren was Obama in Myanmar, wij waren in Bagan. Helaas hadden wij geen tijd voor Obama dus per mail even de groeten gedaan.

De vlucht naar Ngapali zou ongeveer om 8.20 uur vertrekken. Aangekomen op het vliegveld stond deze ingepland voor morgen. Voor vandaag was de vlucht eruit gegooid bleek later nadat we eindelijk iemand van Mandalay Air hadden gevonden. Nu moesten we van Bagan, naar Heho (Inle Lake) via Yangon naar het strand. Een vlucht van 50 minuten werd er zo 1 van ruim 4 uur. Vertragingen beginnen ze namelijk mee bij de eerste vlucht en dat loopt altijd op.

Bij het inchecken konden wij een instapkaart krijgen tot Yangon. Daar moesten we uitstappen om opnieuw in te checken en vervolgens in hetzelfde vliegtuig stappen. Lees nog maar een keer wij begrepen het ook niet. Maar dat is Myanmar. Zij begrijpen jou niet en jij hun niet. En dat op alle vlakken. Maakt het vaak erg leuk maar soms ook niet.

Op het vliegveld van Ngapali meldden wij ons bij 'Immigratie'. Gelukkig was dit geen uitzondering het moet op elke luchthaven. Detail: De enige vlucht hiernaar toe is vanuit Bagan en Yangon en misschien nog 1, maar nooit internationaal. Maar sommige, Yangon en Mandalay zijn internationale luchthavens. Ngapali is een boerenschuur! Paspoort werd weer gecontroleerd en overgeschreven. Tussendoor moest 1 van de controleurs naar het toilet. En dat met 1 klein vliegtuigje per dag. Het zal je maar overkomen.

Je maakt wat mee hier naast het bezoek van Obama en het allereerste keer pinnen ooit door een buitenlander! Zo ook het koffers uit het vliegtuig halen. Ook dit gebeurt met de hand. Worden op bolderkarren geladen en vervolgens richting de Aankomsthal gesleurd. Daar is nog niets mis mee, om vervolgens linksaf te slaan langs het gebouw, doorlopen naar de parkeerplaats en daar alle koffers uit te laden. Vervolgens begint het graaien naar koffers a la de Dol Dwaze Bijenkorf dagen of een aanbieding bak van de Zeeman. Wij hebben dit op een afstand staan bekijken. Terwijl onze chauffeur onze koffers ging pakken. Wij mochten ons er niet mee bemoeien. Onze koffers zijn groen en paars en bijna altijd goed te herkennen. We konden ze zo aanwijzen, maar hij wilde graag zoeken in 30 graden. Succes! Onze koffers werden uiteindelijk gevonden en liggen nu te rusten.

Mount Popa

Rond 7 uur zagen wij onze chauffeur voor de deur staan. Eerst gingen wij nog ontbijten, er was 8.00 uur afgesproken. De auto bleek dit keer zonder airco te zijn wat wel in de bevestiging stond. Maar goed hier kwamen we pas achter op het moment dat we al aardig op weg waren. Waarschijnlijk een vergelding voor gisteren dat wij er niet waren om 8.00 uur. We moesten eigenlijk bijbetalen of gisteren middag na het fietsen nog naar Popa. Het is 1,5 uur rijden naar Mount Popa. Een vreemde hoge rechte berg met uiteraard een Stoepa er bovenop. Wij gingen voor het uitzicht.

Popa is een plek van de 37 nats, geesten. Deze moet je met respect behandelen. 1 van de voorwaarden bij Popa is niet vloeken maar ook het dragen van zwarte of rode kleding is niet aan te raden anders krijg je ongeluk.......... Levendige fantasie?

Halverwege de reis zette onze chauffeur de auto aan de kant van de weg. Dook onder de motorkap en begon te bellen. Conclusie voor ons was dat blijkbaar de auto er mee klaarwas. Na ruim een uur wachten kwam er een minibus en met airco! De nat bestaat!!??

De klim naar de top van de berg met apen duurt een klein half uur. Om de paar traptrepen het vragen 'donation for cleaning?'. Mensen poetsen daar de hele dag de trap tegen uitwerpselen van de apen en uiteraard om geld te verdienen. Geef je iedereen wat ben je een vermogen kwijt. Zwetend kwamen wij boven met een mooi uitzicht over de omgeving en veel kitsch om ons heen. Inclusief de disco Boeddha's. Deze beelden hebben een flikkerend halve boog boven hun hoofd met alle kleuren lichtjes van de regenboog.

Het dalen ging een stuk sneller en eenvoudiger. Onderaan aangekomen wat mandarijnen gekocht. Heel zoet. Vervolgens krijgt Almar een schop tegen ze kuit. De mandarijnen moeten meteen de tas in anders stelen de apen dit.

Vlak voordat we weer in Bagan waren kwamen we onze eerste auto tegen, gesleept door een pick-up. Luid toeterend gingen we deze voorbij op weg naar ons hotel. Overigens is het toeteren hier heel normaal, dat doen ze bij iedere inhaal actie, nadering van kruispunt, wandelaars, fietsers, motoren en wanneer ze zelf weer aan de verkeerde kant van de weg rijden. Oftewel ALTIJD.

We hebben de groeten aan Obama gedaan.

Bagan

7.00 uur gereed voor Mount Popa. Om 7.30 niemand aanwezig. Tja wat doe je dan. Bellen met de lokale touroperator. Kantoor gesloten. Dan het mobiele nummer, afgesloten. Gelukkig een laptop mee en een goede internetverbinding (de foto's zijn geplaatst!) en een email gestuurd. Dan maar een fiets gehuurd. Je kan wachten maar het wordt hier alleen maar warmer en dat risico nemen we niet. We zijn hier maar 2 dagen.

Wij op de fiets, eerst remmen getest en fiets weer geruild en toen op weg. Eerste stop was een foei lelijke uitkijktoren. Een ronde koker welke ze hebben geprobeerd op de overige bebouwing te laten lijken in een modern jasje. Alle ingrediënten om te mislukken en dat is gelukt! De gemiddelde bebouwing is hier van honderden zoniet duizenden jaren oud en misschien 10 meter hoog, afgewisseld met een aantal hogere. Verder wat struiken, landerijen met onder andere mais, bomen en meer groen. Op een oppervlakte van tientallen vierkante kilometers vlak land allemaal stoepa's en tempels. Een erg mooi gezicht en de koker van zo'n 30 meter hoog. Goed ijkpunt maar helaas zie je hem bijna overal.

Wij de toren beklimmen, eerst weer 5000 Kyat betalen. Dit naast de 10 dollar om hier een week te mogen verblijven in een hotel........ Ja dan ook nog de overnachting betalen. Met de lift (hoe modern) naar de 11e etage. Een erg mooi uitzicht over het hele gebied. Bezaaid met oude gebouwen.
Na wat foto's verder gefietst. Nog redelijk 'koel' voor hier. Zwetend kwamen we aan bij een tempeltje. Wat vervallen maar je kon via een trap omhoog. Wij omhoog via een nauw trappetje, ze waren honderden jaren geleden nog niet zo groot. Bijna boven aangekomen werden we gestoken door iets. Gelukkig hadden we Azaron bij ons en de angel uit ons zelf getrokken. Blijkt bovenaan de trap een wespen- of bijennest te hangen. En dát was de enige weg terug! En succes! Bovenop hadden we uitzicht over de bomen heen waardoor je net alle gebouwtjes met hun pieken overal bovenuit ziet steken, rondom waar je maar kijkt. Toen gebukt en snel weer naar beneden. Dit ging goed.
Vervolgens nog meer aan de oostkant van het gebied bekeken. En op populairdere plekken veel verkopers van postkaarten enz. Toch vallen de hoeveelheid toeristen op 1 plek wel mee. Maximaal 2 groepen/bussen maar vaak waren we ook helemaal alleen Dit rond fietsen hebben we tot 11 uur uitgehouden. Even lunchen bij het hotel. Zijn we verdwaald.

We kwamen ineens uit bij de kruising Oud en Nieuw Bagan, dit ligt aan de andere zijde waar wij ons hotel hebben. Ach dan doen we toch meteen onze middag sessie. Na vele liters water waren we er zat mee en zijn we aan het bier gegaan. Ook maar wat bij gegeten. Om 14.00 uur eindelijk bij ons hotel.

Om 8.00 uur bleek onze chauffeur voor Mount Popa bij het hotel te zijn geweest of we nu meteen er heen wilden. Helaas, wij hadden onze dag gehad. Nadat wij hun hadden gewezen op hun fout mogen we dan toch morgen, aardige gozers!

Toch nog de fiets op gesprongen aan het eind van de dag voor de zonsondergang. Deze kan heel mooi zijn. Wij naar een wat minder populaire plek en een stoepa voor ons alleen beklommen. Wel wat locals die weer eens wat willen verkopen. Geweldig uitzicht op het veld met puntjes. Helaas te veel wolken. Beetje teleurgesteld maar je kan niet alles hebben....... AND I WON'T BUY ANY POSTCARDS FROM YOU NEITHER! Toerisme is ontdekt hier in Myanmar.

Irrawaddy of Ayeyarwady

Er is weer redelijk goed internet!!

Over de rivier de Irrawaddy of Ayeyarwady vandaag een tocht gemaakt naar Bagan. Helaas een saaie tocht. De rivier is nogal breed en langs de waterkant gebeurt nagenoeg niets.
Behalve dan dat het vandaag wel droog is gebleven en zelfs de zon heeft geschenen. Ongeveer 10 uur over gedaan. Geen aanrader, behalve dan om lekker wat bij te slapen op een oncomfortabel rotan (plak) stoeltje.

Bij aankomst werden aan de oever werden onze koffers op het geïmproviseerde strand gegooid. Wij een taxi regelen. Voor 5 euro, 5000 Kyat, naar het hotel. Worden we in een lage pickup gezet en liggend met koffers door het dorp vervoerd. Tja, we zijn op onze volgende bestemming.

Mandalay

Vandaag daalden we af naar het zuiden van Mandalay. We begonnen met een......Monastier. Veel Boeddha's daar binnen en aan de buitenzijde 2 Matroesjka's. Zo is toch iedere Pagoda of Monastier weer anders.

Om 10 uur was er in een andere Monastier het schouwspel van Boeddhisten die gingen eten. Beetje dierentuin idee. Veel toeristen die keken hoe de Boeddhisten eten kregen. Grote pannen met rijst, kinderen die koekjes gaven en anderen die de toetjes uitdeelden. Vervolgens werd er in een grote hal door de Boeddhisten gegeten. Schaamteloos namen de drommen toeristen foto's van hoe ze hun eten haalden en opaten. Wij deden daar ook aan mee.

Helaas regende het verschrikkelijk de hele ochtend waardoor wij doorweekt rond toerde met onze gids, dezelfde als gisteren, genaamd Cho Cho. De volgende stop was de U-bein bridge. De langste teak houten brug ter wereld. Aangezien het bijna droog was hebben we deze 1,3 kilometer maar overgestoken en weer terug. En vervolgens begon het weer te gieten. Mandalay wordt er alleen maar smeriger van. Alles wordt gebruikt als vuilnisbak. Het is hier echt smerig.

Stop 4 was Inwa. Een plaats welke gelijk is aan Bagan. Aangezien het regende hebben wij dit overgeslagen. Onze Belgische vriendinnen gingen wel met de boot en paard en wagen door het dorp, voor een uur. 2,5 half uur later waren ze terug. Wij hadden ondertussen in de woonkamer van een gezin zitten eten en koffie drinken. Was wel erg gezellig.

Tot slot een bezoek aan Saigan. Ook een oude hoofdstap met veel Pagoda's en een redelijk nieuw Monastier op een berg. Aangezien het weer was gaan regenen was het uitzicht erg beperkt. Afscheid genomen van Cho Cho en onze Belgische vriendinnen op naar onze 1 na laatste bestemming Bagan!

Ook in Mandalay is internet erg traag en onbetrouwbaar. Foto's komen maar mondjesmaat aan. Het zal even duren voordat we alles geplaatst hebben.