Een paar dagen zon, zee en strand. Veel meer is hier ook niet te beleven. Gelopen naar 1 van de dorpjes. Dit bestaat weer uit gammele huizen van palmbladeren, bamboe en golfplaten. Ook hier is het erg smerig. We worden overal aangestaard en vriendelijk gedag gezegd.

Iedere avond een klein uur voor zonsondergang gaan de vissers met hun houten boten met motoren de zee op. 's Nachts zetten ze midden op zee hun grote gloeilampen aan waardoor het net lijkt alsof aan de overzijde zich een stad bevind. Vreemde manier van vissen voor ons maar ze komen wel iedere ochtend met een schip vol vis aan land.

Op het strand lopen een aantal vrouwen heen en weer om fruit te verkopen. Zeer zoet en met een beetje afdingen kost een hele gesneden ananas toch nog 2 euro in plaats van 3! Nu is het nog relatief weinig opdringerig maar iemand die wij spraken gaf al aan dat het erger is dan voorgaande jaren. De kinderen worden door de toeristen al verwent met snoep en geld. Sex toerisme schijnt ook al op te komen, maar dat is van horen zeggen.

De omgeving is nog wel erg rustig. Morgen naar Yagon. In het vliegtuig zullen we wel weer bekenden tegenkomen. Dit is al continu het geval hier in Myanmar. Iedereen gaat bijna even lang naar de zelfde plekken. Alleen hier in Ngapali zijn we nog geen 'bekenden' tegen gekomen. Op weg hier naar toe kwamen we de groep Fransen tegen vanuit De Gouden Rots en zo nog meer. Benieuwd wie we nu weer zullen zien.